Ośrodek szkolenia BHP
w Warszawie

Profesjonalne szkolenia i kursy BHP z myślą o bezpieczeństwie Twoich pracowników

Szkolenia BHP Warszawa

Udrażnianie dróg oddechowych i sztuczne oddychanie

Wstęp

Większość z nas słyszała o konieczności podawania oddechów podczas udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej. Dlaczego jest to tak ważne? Jak poprawnie podawać oddechy? Czy udrożnienie dróg oddechowych jest koniecznie? Jeśli jesteś ciekawy odpowiedzi na powyższe pytania, zapraszamy do zapoznania się z treścią artykułu.

Spis treści

  1. Jak sprawdzić oddech u osoby nieprzytomnej?
  2. Jak udrożnić drogi oddechowe osobie nieprzytomnej?
  3. Jak prawidłowo wykonać sztuczne oddychanie?
  4. Czy podawanie oddechów będzie skuteczne bez dodatkowych czynności?
  • Prawidłowy oddech należy starać się rozpoznać za pomocą trzech zmysłów: czucia, słuchu i wzroku.
  • Należy odpowiednio ułożyć głowę poszkodowanego tak, aby język nie blokował swobodnego przepływu powietrza w drogach oddechowych.
  • Po udrożnieniu dróg oddechowych należy przyłożyć usta do ust poszkodowanego i wtłoczyć odpowiednią objętość powietrza do płuc przy jednoczesnym zaciskaniu jego nosa.
  • Skuteczność podawanych oddechów zależna jest od przyczyny wywołującej zatrzymanie oddechu. Często oprócz podawania oddechów konieczne jest uciskanie klatki piersiowej według algorytmu odpowiednio dobranego do wieku poszkodowanego.

Jak sprawdzić oddech u osoby nieprzytomnej?

Udzielenie pierwszej pomocy osobie poszkodowanej jest obowiązkiem każdego z nas. Warto jest wiedzieć zatem, w jaki sposób pomóc osobie potrzebującej. Aby posiąść wiedzę z tego zakresu należy regularnie uczestniczyć w kursach pierwszej pomocy przedmedycznej.
Jeśli zauważyliśmy, że osoba nie reaguje na dźwięk naszego głosu czy dotyk, oznacza to, że mamy do czynienia z osobą nieprzytomną. Co zatem należy wykonać w kolejnym kroku? Osoba nieprzytomna może mieć zachowane podstawowe funkcje życiowe. W takiej sytuacji układamy poszkodowanego w pozycji bezpiecznej bocznej ustalonej i monitorujemy czy jej stan nie ulega pogorszeniu. Jak sprawdzić czy poszkodowany oddycha? Aby to stwierdzić powinniśmy móc zaobserwować 2-3 pełne wdechy i wydechy u osoby nieprzytomnej. Do tej czynności wykorzystujemy 3 zmysły: zmysł czucia, słuchu oraz wzrok. Staramy się poczuć wydychane powietrze na policzku przysuniętym do ust poszkodowanego, w tym samych czasie starając się usłyszeć jak nabiera i wypuszcza powietrze. Jednocześnie należy obserwować ruchy klatki piersiowej, która powinna unosić się i opadać miarowo.
Co jednak należy zrobić przed kontrolą oddechu? Czy osoba nieprzytomna, leżąca na wznak ma drożne drogi oddechowe? Odpowiedź jest krótka: NIE. W pozycji leżącej na plecach u osoby dorosłej, która jest nieprzytomna język zatyka drogi oddechowej. Dzieje się tak, ponieważ język jest dużym mięśniem, który podczas utraty przytomności wiotczeje. Spadając na tył gardła w pozycji leżącej na wznak całkowicie uniemożliwia on przepływ powietrza w drogach oddechowych. Naszym zadaniem jest udrożnić drogi oddechowe po to, aby wznowić swobodny przepływ powietrza i prawidłowo ocenić czy poszkodowany oddycha.

Jak udrożnić drogi oddechowe osobie nieprzytomnej?

W celu udrożnienia dróg oddechowych u nieprzytomnej osoby dorosłej leżącej na wznak należy delikatnie odchylić głowę osoby poszkodowanej do tyłu, stosując „chwyt czoło-żuchwa”. Odchylając głowę do tyłu język, który jest przymocowany za pomocą wędzidełka do dna jamy ustnej, wysuwa się do przodu tym samym odsłaniając drogi oddechowe dzięki czemu powietrze może znów swobodnie przepływać. Dopiero w takiej pozycji należy podjąć się kontroli prawidłowego oddechu.
Powyżej zaznaczone zostało, że odginanie głowy jest czynnością udrażniającą drogi oddechowe u osoby dorosłej. Czy zatem u dzieci procedura ta wygląda inaczej? Odpowiedź brzmi: tak i nie. W zakresie pierwszej pomocy przedmedycznej termin „dziecko” stosowany jest do osób powyżej 1 roku życia, które nie posiadają jeszcze oznak dojrzewania. W przeciwnym wypadku, jeśli pierwsze cechy pokwitania są już widoczne, osoba taka ratowana jest według algorytmu dopasowanego dla osoby dorosłej. To jak podejść do sprawy gdy chcemy udrożnić drogi oddechowe poszkodowanemu? Dziecko powyżej 1 roku życia udrażniamy poprzez odchylenie głowy do tyłu. Dzieci poniżej pierwszego roku życia różnią się anatomicznie: mają krótki tułów, dużą głowę i nie mają wyciągniętej szyi. Język u tak małych dzieci jest większy w stosunku do objętości gardła niż u osób dorosłych, a struny głosowe są bardziej wysunięte do przodu względem osi ciała. Jak więc udrożnienie dróg oddechowych należy wykonać u niemowlęcia, czy noworodka? Należy ułożyć dziecko na plecach i ustawić głowę w tzw. „pozycji węszenia” . Oznacza to, że głowa powinna być ułożona w pozycji nosem do sufitu. Nie należy odginać głowy dziecka do tyłu, ani też przyginać głowy dziecka do klatki piersiowej. W celu ułatwienia ułożenia głowy można podłożyć pod łopatki niemowlęcia część złożonej garderoby lub ręcznik, który delikatnie uniesie plecy dziecka. U dzieci w wieku niemowlęcym nie należy stosować poduszek właśnie dlatego, że gdy dziecko ma uniesioną głowę, przygina się ona do klatki piersiowej, co uniemożliwia niemowlęciu swobodne oddychanie.

Jak prawidłowo wykonać sztuczne oddychanie?

U małych dzieci w wieku niemowlęcym udrożniamy drogi oddechowe układając głowę w pozycji do sufitu. Możemy objąć ustami usta dziecka oraz zatkać nos i wtłoczyć powietrze o objętości równej objętości jamy ustnej osoby dorosłej. Taka ilość powietrza jest wystarczająca, aby wypełnić płuca dziecka powietrzem. Jak wygląda sztuczne oddychanie u osób dorosłych? Po odchyleniu głowy do tyłu i udrożnieniu dróg oddechowych przykładamy usta do ust poszkodowanego, ściskamy skrzydełka nosa i wtłaczamy powietrze o objętości wydychanego powietrza z płuc, obserwując czy klatka piersiowa uniosła się. Jeśli tak, powietrze zostało wtłoczone prawidłowo.
Co jeśli pomocy udzielić musimy osobie obcej i boimy się o własne bezpieczeństwo, przez co niekoniecznie chcemy stosować sztuczne oddychanie? W takich sytuacjach należy zaopatrzyć się w stosowny sprzęt, np. w jednorazową maskę do oddychania z ustnikiem. Maska jest mała, więc zawsze można ją mieć przy sobie. Zakup maski nie jest dużym wydatkiem, za to praktycznym. Jeśli będziemy odpowiednio przygotowani może okazać się, że dzięki naszej pomocy pomogliśmy poszkodowanemu wrócić w pełni do zdrowia i kondycji jaką cieszył się przed nieszczęśliwym zdarzeniem.

Czy podawanie oddechów będzie skuteczne bez dodatkowych czynności?

Podawanie oddechów jest bardzo istotne w celu zachowania komfortu życia osoby poszkodowanej jaki miała w czasie sprzed nieszczęśliwego zdarzenia. Podawanie oddechów bez podejmowania innych czynności może w istocie pomóc, w przypadkach gdy poszkodowany przykładowo uległ zadławieniu. Jeśli natomiast brak oddechu wynika z zatrzymania krążenia, wtedy głównym zadaniem osoby ratującej życie są uciski klatki piersiowej. Jakie są algorytmy uciśnięć klatki piersiowej względem sztucznego oddychania? Algorytmy ratowania życia różnią się w zależności od wieku osoby potrzebującej pomocy.
Dzieci w wieku niemowlęcym ratujemy według algorytmu:
5 oddechów ratowniczych : 3 uciśnięcia klatki piersiowej : 1 oddechy : 3 uciśnięcia : 1 oddech, itd.
Algorytm dla dzieci powyżej 1 roku życia:
5 oddechów ratowniczych : 15 uciśnięć klatki piersiowej : 2 oddechy : 15 uciśnięć : 2 oddechy, itd.
Algorytm dla osób dorosłych:
30 uciśnięć klatki piersiowej : 2 oddechy : 30 uciśnięć klatki piersiowej : 2 oddechy
Dlaczego u dzieci podczas udzielania pierwszej pomocy resuscytację rozpoczynamy o 5 wdechów ratowniczych? Wynika to z faktu, że zatrzymanie krążenia wynika z zatrzymania oddechu. U dzieci niedrożność dróg oddechowych najczęściej pojawia się poprzez zadławienie jedzeniem lub aspirację ciała obcego. Początkowe 5 oddechów ratowniczych ma na celu przepchnięcie przedmiotu uniemożliwiającego swobodny przepływ powietrza w drogach oddechowych. W większości wypadków uciskanie klatki piersiowej nie jest potrzebne.
U dorosłych częściej dochodzi do zatrzymania oddechu w wyniku zatrzymania akcji serca, które może być spowodowane np. chorobą mięśnia sercowego. Dlatego w takim przypadku przechodzimy bezpośrednio do masażu serca.

Jak utrwalić wiedzę z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznej? W naszym artykule skupiliśmy się zaledwie na części wiedzy z zakresu pierwszej pomocy, jaką powinien posiadać każdy z nas. A nawet będąc w posiadaniu podanych wyżej podstawowych informacji można poczuć się zagubionym podczas stresu. Dlatego tak ważne jest powtarzanie i utrwalanie wiedzy z tego zakresu. Jest to możliwe dzięki organizowanym przez Ośrodek szkolenia BHP szkoleniom z zakresu pierwszej pomocy przedmedycznych, które prowadzone są przez wykwalifikowanych, aktywnych zawodowo Ratowników medycznych. Ratownicy nie tylko przekazują usystematyzowaną wiedzę w ciekawy sposób, ale przekazują również wiedzę praktyczną, która jest najbardziej istotna w sytuacji zagrożenia życia osoby poszkodowanej.

Masz pytania na temat kursu pierwszej pomocy? Potrzebujesz szkolenia z pierwszej pomocy z dojazdem?

Napisz lub zadzwoń do nas.
Mail: bhp-ciolka@bhp-ciolka.com.pl
Tel: 22 837 06 95, 22 837 37 82

    Napisz do nas


    Skontaktuj się z nami, jeśli masz pytania lub chcesz
    dowiedzieć się więcej o naszych szkoleniach.




    Źródła

    Materiały szkoleniowe Ośrodka Szkolenia BHP Małgorzata Cierpka-Prokopowicz
    Centralny Instytut Ochrony Pracy

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *